Evo i pogleda 'pod haubu'... tuneri su inace oni uredjaji koji imaju najpraznije kutije u prosjeku, no u ovom slucaju bi se grdno prevarili! Evo razloga dubini kutije:
Malo detaljnije:
Tipke, odabir nacina rada i prikaz svih funkcija obavlja dio elektronike spojen flat kablovima na glavnu plocu. Ono sto privlaci pogled su dva transformatora za napajanje - da, jedan je za analogni dio, a drugi za digitalni (procesor i opcenito kontrolne signale, te sinthesizer):
A spomenuti kontroler je prikazan dolje. Ovdje je koristen jedan od tipicnih Toshiba chipseto=ova za to iako je programiranje specificno za Pioneer. Ovi chipovi su koristeni i u drugim njihovim tunerima.
A evo i poveceg preostatka: analogija. S desna na lijevo, cca. 1/4 ploce je FM front end, koji je zapravo kompletno izveden balansirano, tako da je klasicni balansirani na nebalansirani ulaz zapravo kompletno naopacke spojen, F konektor prolazi kroz balansni VF trafo 'naopacke' prema front endu. Neuobicajeno, to favorizira balansirani ulaz a ne F-konektor, no razlika je minimalno. Slijedeca cetvrtina prema lijevo je AM prijemnik, ponovno neuobicajeno velik i kompleksan, s obzirom da je to najcesce tek usputni sklop u vecini ozbiljnijih tunera, osim mozda u Sansui-ju TU-X1. Preostala polovica ploce prema lijevo je medjufrekvencija, demodulator i stereo dekoder. Zanimljiva je uporaba chipova specificnih za Pioneer - sami su razvili kompletan analogni chipset samo za ovaj tuner. Medjufrekventni stupnjevi imaju 4 keramicka filtera i dodatne LC filtere za korekciju, a posebna zanimljivost je sto je medjufrekvencija dvostruka, najprije standardnih 10.7MHz a onda se spusta na 1.26MHz i demodulira. Raslog ovakvom ustroju je nacin demodulacije - radi se o tzv. demodulatoru s akumulacijom impulsa, koji zapravo dorektno pretvara FM signal u PDM, tj. modulaciju gustocom impulsa. Impulsi se akumuliraju u filterima i time dobivaju finalnu analognu formu. Prednost ovog nacina demodulacije je velika tocnost, tj. mali rezidualni shum i odlicna lineranost. Tipicni faktori izoblicenja za klasicne diskriminatore su iznad 0.1% a odnos signal-sum rijetko iznad 70dB, dok se ovakvim pristupom postize 10 puta manje izoblicenje i 10-15dB veci odnos signal-sum. Kvaliteta signala iz ovog prijemnika u pravilu nije usko grlo, ono sto cete slusati bit ce onoliko dobro koliko je dobar signal prema odasiljacu, i koliko je kvalitetan odasiljac. Inace, tuneri koji upotrebljavaju ovaj princip su prilicno rijetki, uglavnom marke Kenwood i Accuphase.
A evo i tunera u akciji...
'Standardna test antena' za ovakav probni pogon:
Evo i jedne zgodne funkcije, indikacija tzv. 'multipath'-a. Radi se o detekciji rezidualne AM modulacije u medjufrekventnom signalu, koja se pojavljuje kada se FM signal prima istom antenom iz nekoliko smjerova, pri cemu dolazi do varijabilnih kasnjenja signala iz raznih smjerova, i modulacije jacine primljenog signala. Problem se rijesava reorijentacijom antene, a ponekad je dovoljno samo malo pomaknuti prijemnu frekvenciju kako bi se favorizirao najjaci smjer:
A evo i glavnog problema koji vlasnici ovog tunera mogu ocekivati - premalen broj memorijskih mjesta. Pocevsi od dna skale (koja je zanimljivo na 87.9MHz ummjesto standardnih 88), dodje se tek do 103.5MHz i vec se nadje 6 stanica s maksimalnim signalom i odlicnim prijemom, cime su sve memorije popunjene... dalje od toga figurira ukus vlasnika
- sve to na 'standardnu test antenu', tj. 40cm kineske zice s krokodilkama na kraju...
